Mevlânâ'dan güzel sözler...

Çoğunluğu Mevlânâ’dan olan şimdiye kadar not aldığım güzel sözler. Paylaşmak bilginize sunmak istedim.

Kaynak: Ariflerin menkıbeleri 'Ahmet Eflâkî' (Çogunluk sözler ordan not alınmıştır.)

SÖZLER:

* Sabır, aşkla uzlaşamıyor, yatıştırmıyor aşkı sabır; Akıl feryâda erişemiyor... Ben bilirim ki senden yanlış bir iş çıkmaz; Ama âşıkların gönülleri kötü düşüncelere dalar. (Mevlânâ)

* Umutsuzlanma ey gönül; Gizli âlemde görülmemiş şeyler vardır ey gönül.. (Mevlânâ)

* Ey can, sevgili senden ayrı düşer diye tasalanma; İp uzun ama, çenberden geçer elbet. (Mevlânâ)
Testide ne varsa o sızar dışına..

* Aşk bir sarhoşluktur, ikiyi bir gösterir. Oysa dünyevî sarhoşluk ise biri iki yapar.

* BAŞKÖŞE?..Alimlerin başköşesi odanın ortası, sofiler için yanı, ârifler için girişi, âşıklar için dostun kucağıdır. (Hz. Mevlânâ)

* Meyvasız ağacın dalları yukarı doğrulur, meyvaları olanın ise aşşağı eğilir. İşte alçakgönüllü olan o meyvalı ağaç gibidir. (Hz. Mevlânâ)

* "Her kimde lokma celâl nuru haline gelirse, o kimse ne isterse yesin, ona helâldir." (Hz. Mevlânâ)

* İlim meclisine vardım, kıldım talep/ İlim ta gerilerde kaldı, İlla edep, illa edep!"

* Edep bir tac imiş Nur-u Hüda’dan Giy ol tacı, emin ol her beladan...

* Arif; hiçbir bulanıklık temiz olan meşrebini bulandıramıyan kimsedir. Ona gelen bulanıklık durulur. (Hz. Mevlana)

* Zahit, hizmet ve ibadet etmeyi sever; ârif ise, hizmet edileni sever. Zâhit yaralıdır, ârif ise cerrahtır. (Hz. Mevlânâ)

* ârif, Tanrı ilminin ocağı, nefsi ile taliplerin ruhlanrının sütannesi ve ruhu ile de âlemlerin Rabbi'nin sırlarının kitabıdır. O vahşi bir bedevi olsa da, yine akıl ve edep ocağıdır. (Hz. Mevlana)

* "Her ne halde olursan ol, onun yanında olmaya çalış, çünkü yakınlıktan sevgi doğar. Nasıl vücut, yârin vücuduna dokunursa, onu görmekle de senin ruhun onun ruhu ile birleşir.(Mevlânâ)

* Ayrılığı niçin denemeye kalkıyorsun? Bir insan, zehiri nasıl denemeye kalkar? Sen temiz de olsan pis de, ondan uzak bulunma.Çünkü temizlik, (cana) yakınlıktan artar."(Hz. Mevlana)

* Şöhret afettir, rahat şöhretsizliktedir (Hz. Mevlana)

* Hazine, zahmette; neşe, arayıp istemede ve acınmışlık da edeptedir. (Hz. Mevlana)

* Cennet halkının çoğu aptaldır ve Cennet'in en yüksek yeri ise, akıl sahipleri içindir. (Hz. Mevlana)

* Kurtulan er, başkasının kendisini incitmesinden incinmeyen kimsedir. Yiğit, incitilmeyi hak edeni incitmeyen kimsedir.(Mevlânâ)

* Az sakal erkeğin mutluluğundandır, çünkü sakal, erkeğin süsüdür. Onun çokluğu erkeği böbürlendirir. Bu da insanı içten içe öldüren şeylerdendir.Çok sakal, sofilerin hoşuna gider. Fakat sofi sakalını tarayıncaya kadar, ârif Tanrı'ya ulaşır. (Mevlânâ)

* Hoca Fakih Ahmet; "Tam kırk yıldır, gece ve gündüz sonsuz mücahedede bulundum ve birçok riyazetler çektim ki bilginlik hastalığı benden gitsin ve o perdeden dışarı çıkayım. Fakat hâlâ bende ondan bir izin kaldığını görüyorum. Gönül levhası ne kadar sade olsa, Tanrı'ya yakınlık da o kadar fazla olur. Çünkü,levh-i mahfuz, hâfızın levhasından daha yüksektedir." diye sölediğini Hz. Mevlana buyurdu...

* Malum bilginler... Eğer okumadan geretiği gibi yutsalardı, çiğnemek zahmetinden kurtulurlar ve susmayı kendilerine sanat edinirlerdi.(Mevlânâ)

* Mevlana Hz. buyurdu; Bilginler sultanı olan babam Bahâeddin Veled (R.A) daima: "Eğer bende bu tahsille elde edilen ilimler olmasaydı, o mânâ, ilimden daha kuvvetli olurdu." diye tekrarlardı.

* "Kalbimi ilimlerden temizledim, dostluk buldum. Varlığın karanlığını bıraktım, aydınlığa ulaştım."(Mevlânâ)

* Ey (ağzımdaki ufacık et parçası olan) dilim! Sen beni ölümlere duçar ettin! Bana zehirler saçarak çok zarar verdin.Şimdi ben sana ne diyeyim? Ey dilim!Sen hem ateş,hem de rahmetsin! Bu ateşi nasıl rahmete çevireceksin? Ey dilim! Şu ruhum senden şikayetçidir.O,senin her dediğini yaptığı halde senin elinden neler çekiyor!.. Ey dilim! Bazen has kulların lisanı gibi tükenmez bir hazinesin,ama de -el aman- fasıkların zehirli lisanı gibi dermanı bulunmaz bir dert oluyorsun!.. Ey insafsız! Ey yılanı ininden,insanı dininden çıkaran! Bana hiç mi merhamet etmeyeceksin ki ,helakime kasdetip yayını germişsin... Hz. Mevlana

* Aşıklar daima rahat eder, akıllılar ise, dünya zahmeti içinde ezilir. Akılı aşıklar ise Hakk'ın kucağında sızmış kalmıştır. 'Hz. Mevlana'

* Bakir sırlar, bu alemin seçkinlerinin (ahyâr) kulaklarına gidecek değerde değildir. Bu sözleri dinlemeye yalnız Tanrı'nın has kullarının ruhları hazırlanmıştır. Bunlar, onların ruhlarına gıdadır. (Mevlânâ)

* Benim sözüm meleklerin gıdasıdır. Eğer ben söylemesem, aç olan melekler:"Söyle! Niçin susuyorsun?" derler.(Mevlânâ)